Dat wist ik niet...

Vandaag was zogezegd de introductiedag van de Nikon D200 waar een Jeroen, Lars en ik al enige weken geleden voor hadden ingeschreven. Gisterenavond (heel laat) besloten we om de files richting Utrecht te omzeilen en de trein te nemen naar de Domstad. Omdat Lars nog voor journalist studeert, en hij als gevolg daarvan gratis mag reizen met het openbaar vervoer, mochten Jeroen en ik met een fikse korting met hem meereizen op zijn OVJ-kaart. Dat is aardig! Toch niet! Om 8.31 uur, Net vijf minuten vertrokken uit Breda was daar reeds de immer goedgeluimde NS-conducteur. ,,Uw vervoersbewijzen alstublieft!”, zegt een opgewekte vrouwelijke stem. Die hebben we. Enigszins trots overhandig ik de conductrice mijn net uit de automaat getrokken kaartje. De inkt is zelfs nog een beetje nat. ,,U mag niet reizen met dit kaartje meneer. U bent in overtreding”, zegt ze bars. Ik schrik me een hoedje. ,,WAT?! WAAROM?! HOEZO?!”, schieten door mijn hoofd. ,,Ze reizen met mij”, zegt Lars schuchter. ,,Dan weet u dat u pas na 9.00 uur mag reizen met een kortingkaartje. Dat staat in de voorwaarden van uw OVJ-kaart”, zegt de conductrice weer. ,,Dat wist ik niet…”, Lars weer. ,,Dat kost u € 35 euro plus een boete van € 40 meneer”, zegt ze tegen mij. Lars weer ,,Dat wist ik niet…”.
,,En uw kaartje meneer?”, zich tot Jeroen wendend. ,,Euh, ik heb hetzelfde kaartje als mijn buurman”, zegt Jeroen ook hevig geschrokken. ,,Dat wist ik niet”, zegt Lars weer. Jeroen en ik trekken wit weg van schaamte. Wij wisten het echt niet!

Aan mijn laatste treinreis, nu alweer tientallen jaren geleden heb ik ook al niet zo fijne herinnering. Ergens op een dichtgesneeuwd stationnetje in Zuid-Duitsland. Op de smerige toilet in de Alpenexpress. En op weg naar een wintersportbestemming in Oostenrijk, werd mijn stoelgang abrupt verstoord met een ,,NICHT SCHEISSE HIER!!”, door ongetwijfeld een dikke Duitse spoorwegmeneer. Die schrik zit er bij mij nog goed in. En nu dus dit weer! ,,Dan bent u beide in overtreding heren”, zegt de conductrice zichtbaar vermaakt”. Dat wist ik niet…, stamelt Lars weer. Hij krijgt nu in de gaten dat we gedrieën in problemen zijn. De conductrice ziet onze paniek in de ogen. ,,Hoewel ik jullie eigenlijk moet laten bijbetalen én een boete moet uitschrijven stel ik voor dat jullie de volgende halte (Tilburg-CS) uitstappen en de eerstvolgende trein na 9.00 uur weer instappen richting Utrecht-CS”, zegt de conductrice nu lachend. Dat wist ik niet…, fluistert Lars nu zachtjes. We zien in dat we aan het verzoek van conductrice gehoor moeten geven. We beseffen meteen dat dit 'onzinnige' oponthoud onze dagplanning behoorlijk in het honderd zal laten lopen.

Een meisje van een jaar of achtien, die een stoel verder zit, kan een volgend moment geen vervoersbewijs, identiteitsbewijs of geld aan de conductrice overleggen. Blijkbaar is onze conductrice in een coulante bui vandaag. Het meisje komt er zonder verdere sanctie mee weg. Ook zij moet op station Tilburg-Centraal uitstappen. Het meisje gaat op in de menigte. Een notoire zwartrijder concluderen wij. Ruim een half uur later gepland komen we aan op onze bestemming. De voorstelling is al een half uur eerder van start gaan. ,,Oplichter!”, sart Jeroen Lars verder de rest van de dag. ,, Dat wist ik niet…”, blijft Lars de hele dag volhouden.

Mijn ervaringen met de Nikon D200 en wat prettige lenzen zijn morgen te lezen in dit theater. Hieronder al wel alvast de Nikon D200 uitprobeerfoto's.


Update: Lars heeft zijn Nikon D200 uitprobeerfoto's ook on-line gezet. (Enkele foto's van Lars heb ik trouwens gemaakt!)




» Nikon D200 uitprobeerfoto's
» Jeroen Thoolen - Nikon D200





Trefwoorden: NS rover D70s D50